Ufo.

16 Kwiecień

Cele :

− rozwijanie mowy,
− rozwijanie sprawności manualnej.


1. Rytmiczne dzielenie (na sylaby) słów związanych z kosmosem, np.: rakieta (ra-kie-ta),
gwiazdy (gwiaz-dy), planety (pla-ne-ty), kosmonauta (kos-mo-nau-ta).
2.Słuchanie opowiadania Natalii Usenko UFO.
• Rozwiązanie zagadki.
Czy to spodek
czy rakieta?
Ufoludek
nim ucieka. (UFO)
(R. tłumaczy, że nazwa UFO powstała z pierwszych liter angielskich wyrazów oznaczających
niezidentyfikowany obiekt latający).
− Jak mówimy na UFO? (latający spodek)
− Dlaczego tak go nazywamy?

3.Słuchanie opowiadania.
Pewnego razu wróżka Laurencja wybrała się do parku na poranny spacerek.
– Jejku! – zawołała nagle i stanęła jak wryta. – Śni mi się czy co? Na polance stoi ogromny talerz!
Cały biały w różowe kwiatki. Skąd on się tu wziął?
– Przyleciał – mruknęła papuga Klarcia.
– Telewizji nie oglądasz czy co? To nie jest zwykły talerz, tylko latający. Nazywa się UFO.
– A kto to są te małe kolorowe, co na nim siedzą?
– Ufoludki, oczywiście. Zobacz, jak płaczą. Chyba mają kłopoty.
– No to chodźmy im pomóc! – zawołała Laurencja.
Ufoludki na ich widok ucieszyły się okropnie i zaczęły pokazywać coś na migi.
– Zepsuły im się baterrryjki – przetłumaczyła Klarcia. – Nie mogą lecieć dalej.
– To ja im takie bateryjki wyczaruję! – Laurencja podniosła swoją czarodziejską różdżkę. Niestety,
za pierwszym razem wyczarowały się jej ogórki. Za drugim – kręgle. A za trzecim maszynka
do golenia.
– Chyba się nie znam na bateryjkach – westchnęła Laurencja. – W szkole czarownic zawsze
miałam pałę z fizyki.
Ufoludki płakały coraz głośniej i wyrywały sobie z głów czerwone włosy. Laurencja też zaczęła
chlipać.
– Przestań się mazać! – rozzłościła się Klarcia. – Rrrusz głową!
– Już wiem! – zawołała Laurencja i puknęła się różdżką w czoło.
W jednej chwili z dwu stron talerza wyrosły wielkie nietoperzowe skrzydła, a z trzeciej – puszysty
lisi ogon.
– Pip, pip, kuraa! – wrzasnęły ufoludki i skoczyły do talerza. – Pęki, pęki, pa, pa!
– To na pewno znaczy: „Hip, hip, hurra” i „Dzięki, dzięki” – wyjaśniła Klarcia.
– A „pa, pa” – to sama wiesz.
W chwilę później talerz, machając skrzydłami i powiewając ogonem, zniknął w chmurach.
– Tym razem naprawdę ci się udało – powiedziała Klarcia. – Jesteś zupełnie dobrą czarownicą.
– No myślę – odparła Laurencja i zadarła nos do góry.
3. Rozmowa na temat opowiadania.

− Co spotkała wróżka Laurencja
w parku?
− Jak wyglądało UFO?
− Dlaczego ufoludki wylądowały
w parku?
− Co wyczarowała wróżka zamiast
bateryjek?
− Jak zakończyła się ta historia?

• Rysowanie UFO (tak jak sobie je dziecko wyobraża).